夜酌不能成趣辄命儿辈出韵引杯得二首

yè zhuó bù néng chéng qù zhé mìng ér bèi chū yùn yǐn bēi dé èr shǒu
夜酌不能成趣辄命儿辈出韵引杯得二首

bái yàn nán lái sòng zǎo shuāng, jiāng fēng yī yè huàn xīn zhuāng.
白雁南来送蚤霜，江枫一夜换新妆。
fēng yuán chuī wàn kōng rén lài, yuè yù chéng sān guò nǚ qiáng.
风缘吹万空人籁，月欲成三过女墙。
qiū yǐ bào xiāng fú nuǎn yè, hé fēng hán mì tuì kū fáng.
秋蚁抱香浮暖液，荷蜂含蜜褪枯房。
chá dāng qì chù shēng rú lǔ, cuò rèn shū zhāi shì yě háng.
茶铛泣处声如橹，错认书斋是野航。
¤